Cementowa zaprawa klejąca o podwyższonych parametrach, zmniejszonym spływie, przeznaczona do klejenia płytek ceramicznych i kamiennych.
Zastosowanie:
Klej Keraflex Quick S1 jest przeznaczony do ultraszybkiego, cienkowarstwowego i średniowarstwowego (do 10 mm) przyklejania płytek ceramicznych (glazury, terakoty, gresu, klinkieru, kamionki, cotto, mozaiki ceramicznej) oraz płytek ceramicznych, kamiennych i betonowych narażonych na powstawanie przebarwień spowodowanych wilgocią pochodzącą z kleju, wewnątrz i na zewnątrz zarówno na powierzchniach pionowych, jak i poziomych.
Keraflex Quick S1 jest rekomendowany w szczególności do ultraszybkiego montażu okładzin, dużego, średniego i małego formatu na trudnych podłożach narażonych na odkształcenia oraz oddziaływanie niekorzystnych warunków eksploatacyjnych, takich jak duże obciążenia statyczne, dynamiczne oraz termiczne, a w szczególności do:
naprawy intensywnie użytkowanych posadzek wymagających ultraszybkiego oddania do ponownego użytku, np.: w obiektach publicznych, w ciągach komunikacyjnych, supermarketach, salonach wystawowych itp.;
szybkiego montażu lub wymiany okładziny w zakładach przemysłowych (browary, mleczarnie, chłodnie, baseny, zbiorniki na wodę itp.);
szybkiej naprawy posadzek i ścian w kuchniach, łazienkach, kabinach prysznicowych, na balkonach i tarasach;
montażu niechłonnych okładzin na już istniejących posadzkach ceramicznych i kamiennych, gdzie czas wiązania innych klejów na bazie cementu jest zbyt długi.
Dane techniczne:
Maksymalny czas użytkowania: 30 minut.
Czas schnięcia otwartego: około 15-20 minut.
Korygowalność: około 60 minut.
Spoinowanie: po 2-3 godzinach.
Obciążenie ruchem pieszym: po około 2-3 godzinach.
Pełne obciążenie: po około 24 godzinach (baseny i zbiorniki po 3 dniach).
Odkształcalność zgodnie z normą PN-EN 12004: klasa S1 — odkształcalny.
Terakota, a zwłaszcza solidne mocowanie glazury i trudno dostępnych warstw izolacji budynku zależy od właściwego wyboru zapraw klejowych. Oprócz niezbędnej kleistości, czyli zdolności utrzymywania się na podłożu takie zaprawy musi ponadto cechować duża wytrzymałość oraz odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe. Jak zaopatrzyć się w dobrą zaprawę klejową do glazury lub docieplenia budynku?
Dobre zaprawy klejowe do glazury i dociepleń budynku
Wybór zaprawy klejowej to przede wszystkim unikanie produktów tzw. uniwersalnych. Jak coś jest do wszystkiego, to, jak mówią specjaliści w wielu dziedzinach, będzie najczęściej do niczego. Dotyczy to również zapraw klejowych i nie ma mowy o używaniu tego samego kleju do glazury, styropianu, czy bloczków z betonu komórkowego. Zdarzające się wyjątki dotyczą jednego typu zastosowania.
Europejska norma PN-EN 12004 klasyfikuje spoiwa do klejenia glazury na trzy typy i są to: • kleje cementowe; • kleje dyspersyjne; • kleje na bazie żywic.
W nazwie pierwszego typu kleju można zauważyć człon mówiący o bazie, na jakiej takie zaprawy są produkowane. Mowa oczywiście o cemencie, który jest spoiwem mieszanki i do którego dodawane jest bardzo drobne kruszywo, zazwyczaj piasek kwarcowy. Tego typu zaprawy klejowe zawsze są sprzedawane w formie suchego proszku, który miesza się z wodą tuż przed użyciem.
Do wszystkich trzech typów dodawane są ponadto różnorakie związki chemiczne, które są stosowane w celu poprawienia przyczepności oraz dla zwiększenia gęstości gotowych do użycia spoin. Przy klejeniu glazury, która w założeniu stosowana jest w pomieszczeniach o dużej wilgotności, koniecznymi składnikami są dodatki hydrofobowe. Są one niezbędne, aby zwiększyć odporność całej konstrukcji na działanie wilgoci.
Kleje i zaprawy klejowe do ocieplenia budynku
Płytki, czyli glazurę lub terakotę, czy gres zawsze montowane są za pomocą klejów lub zapraw klejowych, natomiast elementy ociepleń budynków najczęściej z dodatkowym wzmocnieniem pod postacią kołków. Niemniej bez kleju lub zaprawy klejowej ani styropianu ni wełny na budynkach się nie montuje.
W tym wypadku można spotkać kleje uniwersalne do ociepleń, które nadają się zarówno do styropianu i styroduru, jak i do wełny mineralnej, ale częściej będą to kleje dedykowane. Zalecane jest zresztą sięganie po te drugie produkty, czyli specjalne kleje i zaprawy klejowe do styropianu albo zaprawy klejowe i kleje do wełny mineralnej.
Układanie płytek ceramicznych to praca, która wymaga precyzji, zaangażowania i czasu. Trzeba w odpowiedniej kolejności i z jak największą skrupulatnością wykonać wszystkie niezbędne czynności, aby płytki dobrze trzymały się podłoża i pięknie wyglądały. Podczas wykonywania tej pracy nie ma drogi na skróty. Niestety przy kładzeniu glazury, zarówno na podłogę, jak i na ściany można popełnić sporo błędów. Może to skutkować nieoczekiwanym efektem wizualnym oraz mniejszą trwałością glazury. W przypadku, gdy kładziemy płytki samodzielnie, błędy najczęściej wynikają z braku doświadczenia w pracach budowlanych i niedokładności oraz braku odpowiednich narzędzi glazurniczych. Z kolei głównym powodem niedociągnięć ze strony fachowców jest pośpiech. Sprawdź, jak uniknąć błędów podczas układania glazury.
Najczęstsze błędy podczas układania płytek podłogowych oraz ściennych i jak ich uniknąć?
Większości błędów najczęściej spotykanych podczas wykonywania prac glazurniczych można w bardzo łatwy sposób uniknąć. Konieczne jest jednak dobre przygotowanie się do pracy i zgłębienie tematu układania glazury, zwłaszcza jeśli nie mamy doświadczenia w tego typu pracach, a także użycie bardzo dobrych fug i klejów do płytek. Z kolei, jeżeli zatrudniliśmy fachowca, warto dopilnować, aby układanie glazury odbyło się bez nadmiernego pośpiechu. Pięć najczęściej popełnianych błędów podczas prac glazurniczych dotyczy takich aspektów jak:
1. Wylewka pod płytki ceramiczne
Płytka ceramiczna nie będzie wyglądała dobrze ani prawidłowo pracowała, jeśli zostanie położona na niestabilnym podłożu. Standardem w Polskim budownictwie są wylewki pływające na styropianie. Niestety ze względu na chęć jak najszybszego ukończenia prac, pracownicy branży budowlanej często popełniają przy ich robieniu błędy skutkujące nierównością posadzki. Może to wynikać z zastosowania zbyt miękkiego i niestarannie ułożonego styropianu, w wyniku czego powstają w posadzce tak zwane pustki powietrzne. Częstą przyczyną nierówności wylewki i powstawania w niej niecek bywa też wykonywanie wylewek maszynowych na półsucho i bez odpowiedniego zagęszczenia. W wyniku tego zaburzony zostaje proces osiadania wylewki podczas jej osiadania oraz wygrzewania. Posadzka schnie w taki sposób, że najpierw oddaje wilgoć z górnych warstw. Skutkuje to je opadaniem w środkowej części i podnoszeniem się w narożnikach pomieszczenia. W przypadku, gdy proces schnięcia wylewki jest zbyt krótki, wówczas efekt powstawania w niej niecki będzie mocniejszy i trudniejszy do skorygowania. Prawidłowe schnięcie wylewki powinno odbywać się w tempie około 1 cm na tydzień. Tymczasem ekipy budowlane często dążą do znacznego przyspieszenia tego procesu poprzez stosowania osuszaczy i robienie przeciągów. Niestety może to spowodować powstanie na posadzce niecki o głębokości nawet 3 cm, którą przed położeniem glazury koniecznie trzeba będzie wyrównać poprzez frezowanie podniesionych narożników. Dopilnujmy więc, aby fachowcy wykonujący naszą wylewkę poświęcili na ten proces odpowiednią ilość czasu. Dobrym rozwiązaniem jest też zastosowanie wylewki samopoziomującej lub anhydrytowej (bezskurczowej).
2. Pękanie płytek ceramicznych na ogrzewaniu podłogowym
Płytki podłogowe są wypalane w bardzo wysokich temperaturach i są odporne na ich działanie. Mimo to zdarza się, że pękają na ogrzewaniu podłogowym. Jak to możliwe? Powodem problemów jest niewygrzana wylewka, na której układane są płytki. Taki jastrych może będzie pękać pod wpływem wysokiej temperatury, co przełoży się prawdopodobne również na pękanie glazury. Jak temu zapobiec? Trzeba po prostu przeprowadzić prawidłowo pełny proces wygrzewania posadzki. Z reguły trwa on 28 dni i ma na celu pozbycie się naprężeń w wylewce i doprowadzenie do pękania jastrychu przed ułożeniem płytek. Większość nowoczesnych kotłów grzewczych i pomp ciepła ma zaprogramowaną procedurę wygrzewania jastrychu. Niestety zdarza się, że jest ona pomijana lub znacznie skracana ze względu na chęć przyspieszenia prac budowlanych. Dopilnujmy, aby nie zdarzyło się to na naszej budowie, ponieważ efekty z pewnością nie będą dobre.
3. Odparzenia płyteki odpadanie glazury
Kolejnym problemem jest odpadanie płytek w wyniku ich odparzania. Ten problem również jest spowodowany pośpiechem przy wykonywaniu prac budowlanych. Pewna ilość wody znajduje się praktycznie w każdym materiale budowlanym. Jest ona obecna w wylewkach, zaprawie murarskiej, tynkach czy klejach do płytek. Porządne wyschnięcie ścian i podłóg jest niezbędne, zanim zaczniemy wykonywać prace wykończeniowe w mieszkaniu w tym również układanie glazury. Jeżeli nie damy odpowiednio wyschnąć ścianom i posadzce i zbyt szybko położymy na nie okładzinę z płytek, wówczas zaburzymy proces prawidłowego odparowywania wody. Pamiętajmy, że glazura tworzy bardzo szczelną okładzinę. Dodatkowo źródłem wilgoci jest również klej, na który przyklejamy płytki. Dlatego tak ważne jest, by nie przyspieszać na siłę prac. Jeśli ułożymy płytki ścienne na nie wystarczająco wyschniętym tynku, szczególnie tym gipsowym, wówczas dojdzie do osłabienia jego nośności, a co doprowadzi do odpadania płytek wraz z klejem oraz wierzchnią warstwą tynku. Podobnie sprawa wygląda w przypadku posadzek. Tutaj, aby móc zacząć układać glazurę, wilgotność wylewki cementowej powinna spaść do 3-4%, a w przypadku wylewek anhydrytowych do 0,3- 0,4%. Jest to bardzo ważne, ponieważ zbyt duża wilgotność wylewki może prowadzi do całkowitego zaburzenia wiązania kleju pod płytkami, a także do ich pękania i odspajania się.
4. Klejenie płytek ceramicznych
Kolejnym często popełnianym błędem jest ignorowanie zaleceń producentów w kwestii czasu schnięcia kleju. Proces wysychania kleju pod płytami jest zależny od takich czynników jak: - wilgotność posadzki, - ilość masy zarobowej, - hydroizolacja, - warunki panujące na budowie, - format, rodzaj i wielkość płytek. Nieprzestrzeganie zleceń dotyczących klejenia płytek może skutkować deformacją podłogi- w przypadku wchodzenia na nią lub stawiania ciężkich mebli w zbyt krótkim czasie po ułożeniu płytek. Z kolei zbyt szybkie uruchomienie ogrzewania podłogowego, gdy klej nie jest jeszcze wyschnięty, często kończy się odspajaniem i pękaniem płytek podłogowych.
5. Fugowanie płytek glazury
Zdarza się, że świeżo położone fugi pękają lub nieładnie się przebarwiają. Dlaczego tak się dzieje? Powodem jest zbytni pośpiech w ich kładzeniu. Z fugowanie powinno się odczekać, aż klej wiążący płytki porządnie przeschnie. Jest to konieczne, ponieważ przez szpary pomiędzy płytkami odprowadzany jest nadmiar wilgoci podczas schnięcia kleju pod płytkami. Im przerwy między nimi są mniejsze (węższe fugi), tym proces ten trwa dłużej. Jeśli układamy glazurę samodzielnie, zaczekajmy więc, aż klej wyschnie- informację o tym, jak długo potrwa ten proces, znajdziemy na opakowaniu kleju. Z kolei, jeżeli korzystamy z usług glazurnika, to poprośmy go, by nie fugował od razu po ułożeniu płytek, ale by przyjechał do nas jeszcze raz następnego dnia i wykonał tę pracę. Położona za wcześnie fuga uszczelni okładzinę i znacznie utrudni schnięcie kleju. Może też spowodować, że pod wpływem wody odparowującej z niego, fuga nieestetycznie się przebarwi lub popęka.
Podsumowanie procesu układania płytek ceramicznych i glazury
Proces układania glazury zarówno na ścianach, jak i podłodze może przebiegać bardzo sprawnie, ale nie można go nadmiernie przyspieszać. Nie jesteśmy w stanie przeskoczyć praw fizyki bez konsekwencji. Na wyschnięcie wylewek, tynków oraz klejów po prostu potrzeba czasu i nie da się tego przyspieszyć. Warto więc dobrze zaplanować prace budowlane i remontowe, tak, aby na wszystko przeznaczyć odpowiednią ilość czasu. Prawidłowy harmonogram prac pozwoli nam uniknąć wielu problemów oraz niechcianych dodatkowych kosztów i konieczności wykonywania poprawek.
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.
